Puszczy Białowieskiej: wycinka niezgodna z europejskim prawem. Jest orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Według resortu, nowy aneks dla Nadleśnictwa Białowieża, do którego Komisja Europejska wniosła zastrzeżeń, jest wykonaniem wyroku TSUE z kwietnia 2018 roku, polskich zobowiązań wobec KE i wytycznych UNESCO. Białowieża to miejscowość otoczona lasami Puszczy Białowieskiej. Aby w pełni docenić uroki natury, najlepiej więc pojawić się tam w sezonie, czyli pomiędzy majem a wrześniem. Wiosną zobaczymy przyrodę w rozkwicie, latem skorzystamy z dodatkowych atrakcji, np. spływy kajakowe, jesienią zaś zachwycimy się kolorowymi lasami. Simona (2022) - Ida Matysek, cioteczna wnuczka Simony Kossak, jedzie do Puszczy Białowieskiej. Porządkując zdjęcia, odkrywa tajemnice rodzinne oraz świat magicznej, pradawnej Puszczy. Wiskule to miejscowość położona w białoruskiej części Puszczy Białowieskiej, k ilka kilometrów od granicy z Polską, ok. 10 km na południowy wschód od Białowieży. W rezydencji, która Żubry z hodowli zamkniętej, o znanym pochodzeniu, otrzymują imiona i numery rodowodowe. Natomiast w stosunku do wolnych stad prowadzi się tylko ewidencję ilościową. Umiędzynarodowienie żubrowej racji stanu oraz wysiłki naukowców sprawiły, że dumny król puszczy po dziewięciu latach nieobecności, powrócił do Puszczy Białowieskiej. Pożary w Puszczy Białowieskiej. Strażacy apelują o rozwagę [ZDJĘCIA] Blisko 4 hektary lasu objął pożar, jaki wybuchł nad ranem 23 czerwca w Puszczy Białowieskiej, kolejny hektar spłonął w Nadleśnictwie Browsk kilka dni później. Eksperci UNESCO i Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) rozpoczęli misję kontrolną w Puszczy Białowieskiej. - Może być wpisana na listę obiektów w zagrożeniu, co byłoby ogromną Pl7Z7TT. Europa»«Białoruś»Puszcza BiałowieskaPuszcza Białowieska to niesamowity, prastary las, który został podzielony pomiędzy Polskę i Białoruś. Większość jego terenu znajduje się po białoruskiej stronie, gdzie podobnie jak i u nas, objęto go ochroną w ramach parku narodowego. Cała puszcza została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jednym z ważniejszych jej walorów jest fakt, że człowiek praktycznie w ogóle w niej nie ingeruje. W efekcie mogła zachować jak najbardziej pierwotny charakter. Symbolem Puszczy Białowieskiej jest żubr. To właśnie tam udało się ocalić ten majestatyczny gatunek. I obecnie puszcza stanowi największą jego ostoję na świecie. Puszcza Białowieska, Białoruś - © Zielonamapa Jedną z większych atrakcji puszczy po białoruskiej stronie jest Dom Dziadka Mroza, czyli wschodniego odpowiednika Świętego Mikołaja. Można go odwiedzać przez cały rok, a jego posiadłość otacza piękny ogród pełen drewnianych rzeźb przedstawiających bajkowe postaci. Centrum turystycznym białoruskiej części puszczy są Kamieniuki, gdzie działa siedziba parku narodowego, muzeum przyrody oraz zoo, które jest zdecydowanie większe niż rezerwat pokazowy w Białowieży. Kolejnym wartym odwiedzenia miejscem jest Muzeum Rzemiosła i Tradycji Ludowych, który położony jest na Carskim Trakcie. Będziesz mógł tu lepiej poznać historię tych terenów oraz zapoznać się z procesem produkcji lokalnego bimbru “puszczański napitok”. Warto dodać, że wybierając się na teren białoruskiej części Puszczy Białowieskiej, możesz skorzystać z programu bezwizowego. Nadal musisz wyrobić specjalną przepustkę, ale jest to znacznie tańsze i szybsze niż w przypadku normalnej wizy turystycznej. Dla kogo? Cenisz przyrodę i długie spacery po lesie? Wtedy wizyta w Puszczy Białowieskiej będzie obowiązkowym punktem wizyty na Białorusi. Dodatkowo, w okolicy tej będziesz mógł nieco lepiej poznać białoruską kulturę oraz pochodzą z serwisu Shutterstock lub prywatnej kolekcji Zielonamapa™Zobacz takżeCo zwiedzić na Białorusi?Atrakcje przyrody na Białorusi Żubry online - transmisja na żywoNa polanie nieraz można zaobserwować dziki lub jelenie. Czasem w nocy pojawiają się też wilki, które można dostrzec dzięki reflektorom podczerwieni. Zwierzęta nie widzą tego światła, więc nie wpływa ono na ich zachowanie. Polanę odwiedzają też zające, kuny, stada sójek, dzwońców i trznadli. 10 faktów o żubrach (Echa Leśne)FACEBOOKDołącz do nas na Facebooku!Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!Polub nas na Facebooku!KONTAKTKontakt z redakcjąByłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?Napisz do nas!Polecane ofertymiejsce #2TCL TCL 50P615 2 234,00 zł1 449,00 zł-35%Materiały promocyjne partnera Profesor Ryszard Laskowski z Instytutu Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego zamierza w tym roku prowadzić wśród puszczańskich głuszy kurs fotografii przyrodniczej. Na razie wybrał się w teren z aparatem, aby "przetrzeć szlaki". Efekty robią wrażenie. - Było minus 21 stopni Celsjusza. Siedzieliśmy, okryci śpiworami, w ukrytej w krzakach w czatowni przez 12 godzin, ale było warto – mówi prof. Ryszard Laskowski. Walczące myszołowyRyszard LaskowskiW zeszłym tygodniu razem z innym biologiem odwiedził Puszczę Białowieską, gdzie wykonał wiele ciekawych zdjęć. Na jednym z nich widać lisa i bielika, które walczą o zaraz zauważył padlinę- Choć niektórzy są przeciwni takim "ustawkom", to ja nie widzę w nich nic złego. Żeby uchwycić na zdjęciach takie zdarzenie w naturze, trzeba mieć niesłychane szczęście - to w praktyce po prostu niemożliwe. Wyłożyliśmy więc kawałek padliny, którą zaraz zauważył siedzący na drzewie bielik. Ptaki te nie zawsze jedzą codziennie, więc nasz okaz tylko uważnie obserwował pożywienie – opowiada popołudniem pojawił się jednak lis, który zwietrzył okazję. – Nie uszło to uwadze bielika. Rzucił się więc na lisa. Ten próbował się odgryzać, ale wobec potężnych szponów ptaka był bez szans. Po chwili uciekł – mówi prof. Laskowski. Wiosną przyjadą studenciOprócz tych dwóch zwierząt, w jego obiektywie znalazły się też łosie, łanie czy sikorki. Oraz oczywiście żubry. – Tutaj już nie podkładaliśmy padliny – uśmiecha się naukowiec. GrubodzióbRyszard LaskowskiDo Puszczy Białowieskiej wróci wiosną. - Będę prowadził z moimi studentami plener fotograficzny w ramach kursu fotografii przyrodniczej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Choć sam kurs ma już wieloletnią tradycję, to jednak dopiero od zeszłego roku, dzięki ministerialnemu dofinansowaniu, organizowane są wyjazdy do Białowieży – wyjaśnia naukowiec. - W zeszłym roku studenci byli bardzo zadowoleni - W tym roku, miejmy nadzieję, będzie podobnie. Inaczej fotografuje się przyrodę wśród dziewiczego lasu, a inaczej w ogrodzie zoologicznym – podkreśla profesor. Puszcza Białowieska leży na terenie Województwa PodlaskiegoAutor:tm/gpTVN24Źródło zdjęcia głównego: Ryszard Laskowski Rada Gminy Białowieża zwróciła się do Ministerstwa Klimatu i Środowiska o zgodę na pozyskanie drewna na opał z Puszczy Białowieskiej. Podwyżki cen i brak drewna opałowego w tym regionie są dużym problemem mieszkańców. Tymczasem w lasach leżą tysiące powalonych drzew, z których mógłby być nie tylko opał, ale także deski i elementy konstrukcyjne. Podczas kiedy duża część Polaków żyje informacją o możliwości samodzielnego zbierania „gałęziówki” popularnie zwanej ostatnio chrustem, mieszkańcy Białowieży, Hajnówki i okolic Puszczy Białowieskiej mogą tylko o tym pomarzyć. Od 2017 r. w dużej części puszczy nie można zebrać ani gałązki, choć w lesie, w wyniku gradacji kornika drukarza, leżą tysiące powalonych drzew. W zimie mieszkańcy muszą opalać domy drewnem kupowanym kilkadziesiąt kilometrów dalej lub węglem. - To kuriozalna sytuacja, bo w sercu puszczy spalają tony węgla - skarżą się w wyniku podwyżek cen węgla ludzie chcieliby skorzystać z surowca leżącego w lesie, jednak jest to niemożliwe. Powodem jest ścisła ochrona części puszczy, a także konflikt z ekologami, skutkujący pozwaniem do sądu Skarbu Państwa, czyli de facto Lasów Państwowych. 8 listopada 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie wydał zakaz pozyskania drewna na terenie nadleśnictw: Hajnówka, Białowieża i Browsk. Jesteśmy zakładnikami grupy ekologów, którzy nawet tutaj nie mieszkają - mówi Mieczysław Gmiter, mieszkaniec Hajnówki. - Musimy patrzeć na setki leżących drzew, które mają zgnić. Dziś w puszczy zalega ponad 5 mln metrów sześciennych suchych powalonych drzew. To jest skandal. Z tych drzew tutaj - wskazuje pan Mieczysław - można wyciąć zarówno deski, jak i inne elementy konstrukcyjne, no i oczywiście opał. Leży tego tu tak dużo, że wystarczyłoby na kilka ostrych zim. Mieczysław Gmiter wielokrotnie reprezentował interesy mieszkańców na forach międzynarodowych oraz w licznych programach telewizyjnych i konferencjach, organizował także protesty w związku z zakazem czynnej ochrony Puszczy Białowieskiej. Dwa razy jeździł do Trybunału Sprawiedliwości do Luksemburga i do Parlamentu Europejskiego, gdzie brał udział w konferencji prasowej wraz z ministrem Janem Szyszko i dyrektorem generalnym Lasów Państwowych. Mieszkańcy skarżą się także na to, że - jeśli chcą opalać domy drewnem - muszą przywozić je z odległych Przywożę opał z Nadleśnictwa Nurzec, a to kilkadziesiąt kilometrów stąd - dodaje Gmiter. - Transport jest drogi i opłaca się, gdy kupuję 30 m sześciennych, czyli taki duży samochód z przyczepą. Podobnie radzą sobie inni. W Białowieży, gdzie wiele osób opala domy drewnem, zakupy robi się wspólnie. - Przychodzą do mnie starsi sąsiedzi i proszą, abym pomógł im załatwić drewno i robię to w Nadleśnictwie Nurzec, Waliły albo Bielsk Podlaski - mówi Krzysztof Zamojski, leśnik i wiceprzewodniczący Rady Gminy Białowieża. Jeden kurs takiego dużego samochodu to koszt około 1300 zł plus od 5 tys. zł za drewno. Taki transport kupują 2-3 osoby, ale jest to ilość niewystarczająca na zimę. Alternatywą mogły być odnawialne źródła energii, jednak zarówno koszt instalacji, jak i kwestie techniczne, bywają ogromną przeszkodą dla ludzi żyjących w tym regionie. - Nie stać mnie na zamontowanie paneli, aby ogrzewać dom i wodę wytworzonym prądem - mówi pani Krystyna, emerytka z Białowieży, która ogrzewa dom jednorodzinny piecami kaflowymi. Przewidując trudną sytuację mieszkańców, Rada Gminy Białowieża wystosowała pismo do minister klimatu i środowiska, Anny Moskwy, w którym prosi o umożliwienie wycinki 6 tys. metrów sześciennych drewna na potrzeby opałowe mieszkańców gminy. W odpowiedzi ministerstwo poinformowało o przekazaniu wniosku do Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych. - Sytuacja, jaka ma miejsce w Puszczy Białowieskiej, to kolejny przykład tego, że nas, mieszkańców, lekceważy się i pomija - podkreśla Albert Litwinowicz, wójt gminy. Unia Europejska zobligowała Polskę do stworzenia zintegrowanego planu zarządzania obiektu światowego dziedzictwa UNESCO, jakim jest Dopiero, gdy powstanie ten dokument, może zostać zatwierdzony plan urządzania lasu, bez którego nie możemy prowadzić żadnego pozyskania drewna - wyjaśnia Andrzej Nowak, dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku. Zdaniem Krzysztofa Zamojskiego sytuacja mieszkańców okolic puszczy przypomina życie Indian zamkniętych w rezerwacie. - Ważniejsze są wartości uniwersalne obiektu UNESCO niż mieszkający tu ludzie i ich potrzeby - podsumowuje z rozgoryczeniem leśnik. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Puszcza Białowieska to rozległy obszar leśny położony w Polsce (w województwie podlaskim) i na Białorusi. Łączna powierzchnia Puszczy wynosi ok. 150 tys. ha, z czego na Polskę przypada 62 tys. ha. Puszczę tworzą jedne z ostatnich w Europie lasów naturalnych o charakterze pierwotnym. Są to lasy liściaste i mieszane. W 1932 r. na terenie Puszczy Białowieskiej został utworzony Białowieski Park Narodowy (BPN) - najstarszy spośród wszystkich 23 parków narodowych w Polsce. Jego powierzchnia wynosi obecnie nieco ponad 10 tys. ha. Obszar BPN jest objęty ścisłą ochroną. Od około 80 lat w parku nie wykonuje się żadnych prac (poza naukowo-badawczymi), a turyści mogą wchodzić jedynie do niewielkiej jego części. Dzięki temu na terenie BPN puszcza zachowała jedyny w swoim rodzaju, pierwotny charakter wynikający z samoistnych zmian. W 1979 r. Obszar Ochrony Ścisłej Białowieskiego Parku Narodowego wpisano na prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Dziś park słynie przede wszystkim z występowania w nim największego zwierzęcia Europy - żubra (więcej informacji na stronie Białowieskiego Parku Narodowego). W dniach oraz przebywałem w Białowieży. Oczywiście głównym celem podróży było zobaczenie Puszczy Białowieskiej, w tym przede wszystkim jej słynnych dębów opisywanych na stronie Drzewa Białowieskiego Parku Narodowego autorstwa Tomasza Niechody i Janusza Korbela. Miałem to szczęście, że po Puszczy oprowadzał mnie właśnie jeden z autorów w/w strony - Tomasz Niechoda (TN), chyba najlepiej znający Puszczę Białowieską człowiek w Polsce i z pewnością jeden z największych pasjonatów drzew. Poniżej zdjęcia z Puszczy wzbogacone wiedzą przekazaną mi przez Tomka oraz moimi własnymi obserwacjami. Puszcza Białowieska robi wrażenie głównie dwiema rzeczami - swoją naturalnością oraz rozmiarami drzew. Naturalnością, bo brak tam praktycznie jakichkolwiek śladów działalności człowieka. W Polsce nigdzie nie ma drugiego tak dużego i od tak dawna ściśle chronionego obszaru. Od około 80 lat na terenie rezerwatu nie wykonuje się absolutnie żadnych prac o charakterze innym niż naukowo-badawczy (dotyczy to nawet prac porządkowych!). Jeśli gdzieś zwali się drzewo, leży ono dokładnie tak jak upadło i rozkłada się przez następne kilkadziesiąt lat. Jedynym wyjątkiem jest upadek drzewa na ścieżkę. Ale nawet wtedy takiego drzewa nie usuwa się z lasu tylko wycina (piłami ręcznymi, żeby nie straszyć zwierząt) część leżącą na ścieżce. Zresztą tych sztucznych ścieżek jest na obszarze chronionym niezwykle mało i bardzo trudno na nie trafić. Częściej zdarza się ścieżka wydeptana przez zwierzęta. Puszczańskie drzewa porażają swoim ogromem. Najpotężniejsze z nich - dęby szypułkowe - bez trudu przekraczają tu 38m wysokości (sporadycznie osiągają nawet ponad 40m) i 5m obwodu pnia; takich drzew jest w Puszczy wg TN ponad 1000. Maksymalny obwód puszczańskiego dębu zmierzony przez TN wynosi 741cm (Φ - jest to prawdopodobnie w ogóle najgrubsze drzewo w Puszczy Białowieskiej. Niesamowite wrażenie robi pokrój białowieskich dębów, zwłaszcza ich nieprawdopodobnie wysoka, prosta i regularnie walcowata kolumna pnia, nazywana kłodą. Wysokość kłody do pierwszej gałęzi wynosi zwykle 15-20m (zdarza się, że i ponad 20m), zaś jej całkowita długość może przekraczać nawet 25m! Cechy te wyznaczają stworzony przez TN standard tzw. "Klasycznego Dębu Białowieskiego". Jest to drzewo posiadające następujące parametry: obwód pnia >= 550cm (Φ wysokość kłody do pierwszej gałęzi >= 15m, całkowita długość kłody >= 25m, wysokość drzewa >= 36m. Jak szacuje TN, dębów takich w polskiej części Puszczy jest co najmniej kilkanaście. Ogólnie można powiedzieć, że puszczańskie dęby są bardzo wysokie a jednocześnie stosunkowo smukłe. Posiadają one długą i regularną, wysoko oczyszczoną z gałęzi kolumnę pnia, która jest u góry zwieńczona dość wąską koroną opartą na potężnych, ale relatywnie krótkich i zwykle strzelistych konarach. Podobny pokrój posiadają również inne rosnące w Puszczy drzewa liściaste, takie jak jesiony, lipy, klony, wiązy, osiki, olsze i brzozy. W zasadzie jedynym drzewem, którego pokrój wykazuje znaczne odstępstwa od opisanego wyżej jest grab pospolity. Drzewo to posiada mniej regularny pień oraz nieco szerszą koronę. Być może odstępstwa te wynikają ze znacznie mniejszej wysokości grabów. Najwyższymi drzewami Puszczy są osiągające tu ponad 50m świerki pospolite (maksymalna zanotowana przez TN wysokość wynosi Oczywiście pod względem grubości pnia świerki zdecydowanie ustępują dębom - najgrubszy zmierzony przez TN świerk posiada pień o obwodzie 442cm. Po świerkach, najwyższe w Puszczy są jesiony wyniosłe (do 45m). Znaleziony przez TN w 2011 roku rekordowy osobnik ma obecnie wysokości. Jesion ów jest najwyższym notowanym w tej chwili drzewem liściastym w Polsce! Odpowiedni rekord obwodu pnia w przypadku jesiona wynosi 526cm. Nieco niższe od jesionów są dochodzące do 44m sosny zwyczajne; ich pnie są jednak relatywnie cienkie i rzadko osiągają 350cm. Na równi z sosnami plasują się wymienione wcześniej dęby (do 43m), a następnie osiki; wysokość tych ostatnich dochodzi do 40m przy obwodzie pnia osiągającym 400cm. Kolejnym pod względem wysokości drzewem BPN jest wiąz górski. Gatunek ten może osiągać nawet 37m wysokości i 450-500cm obwodu pnia. Podobną wysokość osiągają jawory, nieco mniejszą - klony zwyczajne (do 36m). Obwód pnia klonów rzadko przekracza 400cm. Niższe od świerków, jesionów, sosen, dębów, osik, wiązów górskich i klonów, za to grubością ustępujące jedynie dębom są puszczańskie lipy; ich wysokość może czasem nieznacznie przekraczać 35m, obwód pnia dochodzi natomiast do 600cm. Następne w kolejności puszczańskie olsze czarne. Osiągają one wysokość 30-35(39)m przy obwodzie pnia przekraczającym czasami nawet 350cm. Pozostałe drzewa rosnące w Puszczy są już wyraźnie mniejsze, a ich listę otwierają brzozy (brodawkowate i omszone) oraz graby pospolite. Wysokość tych drzew nie przekracza 30m, a obwód ich pnia zamyka się poniżej 300cm (co i tak jak na "normalne" warunki, jest niebywałym wynikiem). Skład gatunkowy drzew Puszczy Białowieskiej jest dość ubogi. Literatura podaje wprawdzie, że wystęuje tu dwadzieścia kilka gatunków, mnie jednak udało się ich naliczyć tylko 12. W zaobserwowanej kolejności częstości występowania są to: świerk pospolity, sosna pospolita, grab pospolity, dąb szypułkowy, jesion wyniosły, lipa drobnolistna, olsza czarna, klon zwyczajny, brzoza brodawkowata, topola osika, wiąz górski i jarząb pospolity. Wg TN można jeszcze trafić (choć znacznie rzadziej) na dęba bezszypułkowego, wierzbę iwę, brzozę omszoną i cisa pospolitego, a na niewielkim, izolowanym obszarze rośnie jodła pospolita. Prawdopodobnie występuje tu też wiąz szypułkowy. Do tego dochodzi tworząca piętro podszytu leśnego leszczyna pospolita. Poza wspomnianym ogromem drzew, Puszcza Białowieska zaskakuje także wieloma innymi rzeczami. Jedną z nich jest brak buków. Drzewo to w ogóle nie występuje na terenie Puszczy. Co więcej, nie widziałem żadnego osobnika nawet na zamieszkałym terenie! Zaskakiwać może też brak klona jawora, topól (innych niż osika) i wierzb (innych niż iwa). Klona jawora, topole czarną i białą oraz wierzbę białą można jednak przynajmniej spotkać poza puszczą, np. w Białowieży. Kolejne zaskoczenie wiąże się z korą graba zwyczajnego. Jest ona tak bardzo różna od tej, którą posiadają drzewa rosnące w południowej Polsce, że przez pewien czas w ogóle nie rozpoznawałem mijanych po drodze grabów! Kora puszczańskiego graba jest pokryta matową i chropowatą, często jak gdyby poplamioną warstwą, pozbawiającą ją tak charakterystycznej dla graba zwyczajnego, błyszcząco srebrzystopopielatej faktury. Zadziwiająco dużą wysokość osiągają rosnące w Puszczy olsze czarne - może ona dochodzić do 35(39)m. Biorąc pod uwagę, że drzewa tego gatunku rosnące na otwartej przestrzeni rzadko osiągają 20m, mamy tu do czynienia prawie z podwojeniem wysokości! Niewiele mniejszy współczynnik dotyczy klonów zwyczajnych, które w Puszczy mogą osiągać 36m wysokości. Ciekawostką jest również fakt, że pomimo bardzo dużej liczby siewek klona zwyczajnego (chyba największej spośród wszystkich drzew), dorosłe klony zdarzają się tu stosunkowo rzadko. Jeszcze dziwniejsza sytuacja ma miejsce w przypadku jarząbu pospolitego, którego siewki widziałem wiele razy, natomiast dużego drzewa - ani jednego. Puszcza zaskakuje stosunkowo ubogimi warstwami podszytu i runa leśnego. Nie zauważyłem tu w ogóle tzw. "chaszczy", czyli terenów trudnych do penetracji z powodu zarośnięcia dużą ilością gęstych krzewów. Jeśli nie liczyć olsów i innych zabagnionych obszarów, po puszczy można się dość komfortowo poruszać. Także roślinność runa jest stosunkowo uboga. Miejscami, zwłaszcza tam, gdzie zagęszczenie drzew jest mniejsze, występują wprawdzie trawy, ale ogólnie jest ich raczej niewiele. Ta skromna roślinność podszytu i runa leśnego może dziwić, gdyż odniosłem wrażenie, że z powodu niezbyt dużego zagęszczenia drzew i przewagi drzew liściastych, dno lasu jest stosunkowo jasne. Krajobraz Rodzaje lasu Typowy las Puszczy Białowieskiej to las świeży. Najważniejsze drzewa Dąb szypułkowy Świerk pospolity O ile puszczańskie dęby są bezkonkurencyjne pod względem grubości pnia i konarów, o tyle najwyższymi drzewami Puszczy Białowieskiej są zdecydowanie świerki pospolite. Ich wysokość może tu przekraczać 50m, obwód pnia natomiast dochodzi czasami do Wyszukiwaniem najwyższych z tych najwyższych zajmuje się znany badacz puszczańskich drzew, Tomasz Niechoda. To właśnie on odkrył w 2009 roku świerka, aby dwa lata później pobić ten rekord odnajdując inny okaz tego samego gatunku o wysokości (na zdjęciach poniżej). Niestety, ok. 2016 r. wierzchołek tego rekordowego drzewa został złamany, przez co utraciło ono pozycję lidera. Jesion wyniosły Najwyższymi i najbardziej strzelistymi drzewami liściastymi Puszczy Białowieskiej są jesiony wyniosłe. Ich wysokość dochodzi generalnie do 41-43m, ale sporadycznie może ona zbliżać się nawet do 45m. Do takich właśnie puszczańskich "drapaczy chmur" należy drzewo pokazane na zdjęciach poniżej. Zostało ono odkryte przez Tomasza Niechodę w 2011 roku. Pomiar wykokany przez odkrywcę dalmierzem laserowym dał wynik co oznacza, że ów jesion jest najwyższym znanym obecnie drzewem liściastym w Polsce! (Tym bardziej, że ostatni pomiar, wykonany w 2014 r., wykazał Pod względem obwodu pnia, przekraczającego u najgrubszych osobników 5m, puszczańskie jesiony znacznie ustępują dębom, wygrywają jednak z wyższymi od siebie świerkami. Co ciekawe, kształty jesionowych pni przybierają zwykle jeden z dwóch głównych typów - klasyczny lub lejkowaty. Kłoda pnia białowieskich jesionów osiąga imponujące rozmiary - bywa, że do pierwszego konara mierzy ona nawet 22-23m (TN), czym przewyższa kłodę rosnących tu dębów i lip. Stosunkowo małe natomiast są wysoko osadzone korony białowieskich jesionów (choć zdarzają się wyjątki). Obumarłe drzewa Inne

zdjęcia z puszczy białowieskiej